Impressie van het Hemelvaartseminar in het Kiental

10-03-2018 Artikel van Lieke van der Ree

Op de ochtend van Hemelvaart kwamen 35 deelnemers uit Zwitserland, Duitsland en Nederland samen met Mieke en Jos Mosmuller in de kring van de grote ruimte van het langzamerhand zo vertrouwde Parzivalhuis in het Kiental in Berner Oberland bij elkaar. Door de vele ramen waren de omringende bergen, met licht besneeuwde toppen, te zien. De atmosfeer was helder, zonnig.

In haar openingswoorden herinnerde Mieke aan het allereerste seminar op deze plaats, in augustus 2012. Toen legde ze ons ook aan het begin van het seminar na aan het hart, om ons kritiserende verstand niet in te zetten in het contact met elkaar. ‘Wij moeten onze ‘verstandshoed’ kunnen afzetten, als wij een spirituele gemeenschap willen worden. En als wij samen willen zijn met de Hiërarchieën, dan moet ons gemoed en onze wil jubelen! Alleen dan kunnen we ons met elkaar verheffen. De hoogste kunst is de sociale kunst,’ zegt Mieke, ‘en de benodigde moraliteit leeft in ons drievoudig Ik.’

Het zal ons streven zijn in deze vier dagen, de hoogverheven wezens van de eerste Hiërarchie te naderen door hun werking in ons drievoudige Ik te leren kennen:
De Tronen, die ons Ik genadevol dragen, de Cherubijnen die ons Ik het levensgevoel geven, en de Serafijnen die ons Ik laten lichten, waardoor we kunnen schouwen.

Onder Mieke Mosmullers bezielende leiding mediteren we de zin ‘In het stralende licht leeft stromende wijsheid’. We proberen de zin te denken, te voelen, te worden. Dan wordt, wat eerst woorden zijn, de werkelijkheid waarnaar we zo verlangen.

Mieke spreekt over de ‘Herzensgrund’, het komt op het gebied van het hart aan waar de wil woont. Die wil, waar de kiemkracht van de geest leeft en we onszelf als geestelijk wezen voelen, die zoeken we om daarin geestelijk te leren leven. We zingen er ook over: ‘In meines Herzens Grunde, dein Nam’ und Kreuz allein’, van J.S.Bach.

Het is mooi om te beleven, dat de Kerstmeditatie uit 2015/2016, over de Hiërarchieën die Marias Burcht voor Christus vormen, weer een verdieping krijgt tijdens dit seminar. Mieke vertelde destijds al over Dionysius de Areopagiet, die de Tronen de eigenlijke Godsdragers noemde. We ontmoeten dit nu weer in de meditatie van het drievoudige Ik en verdiepen ons beleven van hen. Ook de Cherubijnen, waarvan Mieke in aansluiting aan Raimundus Lullus al eerder schreef dat zij de waarheid zijn, mogen we tastend zoeken in de werking van ons ‘geweten’. Op de middag dat we dat oefenden, brak er een indrukwekkend onweer los. Donder en bliksem vroegen er aandacht voor dat de hoge Hiërarchieën ook in de natuur werken.

Serafijn

Van de allerhoogste Hiërarchie, de Serafi jnen, wisten we al van Mieke (De hemel op aarde), dat Alanus ab Insulis over hen sprak als ‘levend in de eeuwig liefdevolle, vurige aanbidding van God’.

We verdiepen dit tijdens dit seminar, en beginnen te ervaren, dat de Serafi jnen de vlammende ‘Begeisterung’ zijn, het enthousiasme voor de geestactiviteit. Zij zorgen voor het licht waardoor er geestelijk geschouwd kan worden. Angelus Silesius zegt het zo mooi:

“Gott wohnt in einem Licht
Zu dem die Bahn gebricht:
Wer es nicht selber wird
Der sieht ihn ewig nicht.”

De Serafi jnen sterken ons door ons beproevingen van het lot, het karma, op te leggen. Wie ‘ja’ zegt tegen de slagen van zijn levenslot, zegt ja tegen de Serafi jnen, die weten wat er nodig is om de nieuwe mens in ons geboren te laten worden. Als onze wil met hen verbonden blijft, kan na doorgestaan leed de jubel ontstaan waarvan Mieke aan het begin van het seminar sprak. Samen met de aanbidding van de Serafi jnen kan ons Heilig, Heilig, Heilig dan opstijgen naar de Allerhoogste God.

Het prachtige lied ‘Sanctus’ van Franz Schubert: ‘Heilig, heilig, heilig, heilig ist der Herr. Heilig, heilig, heilig, heilig ist nur Er’, konden we dankzij de muzikaal fi jngevoelige manier van dirigeren van Simon Junge, steeds iets mooier vierstemmig zingen. Iedere dag zongen we vier keer, daarmee het ochtend en het middagprogramma omlijstend.

In een klein artikel als dit kan de verheven inhoud van een seminar over de Hiërarchieën natuurlijk alleen maar kort aangeraakt worden. Gelukkig zullen er bij Occident weer boeken verschijnen, waarin alle drie de seminars, over de negen Hiërarchieën worden beschreven. Dat wordt beslist een belangrijk werk voor iedereen die de werking van de Hiërarchieën in het menselijk denken, voelen en willen, wil leren kennen. De weg is niet eenvoudig, het komt aan op de versterking van ons denken, de loutering van ons gevoel, op de inzetting van onze wilskracht. Mieke citeert Angelus Silesius:

‘Gott, der die Welt gemacht und wieder kann zunichten
Kann nicht ohn’ meinen Will’n die Neugeburt ausrichten.’